Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić

Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić

Mt 5,17: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.”

Mt 5,17-19

„Wypełnić (πληρωσαι) prawo, znaczy: doprowadzić je do pełni. Po to właśnie przychodzi Jezus (Mt 5,17). Niestety, my wciąż jeszcze tkwimy często w okowach jurydycznej mentalności. Wolimy kurczowo trzymać się litery prawnych zapisów niż szukać ich pełnego sensu w Bożej miłości.” Aleksander Bańka

„Niechaj kocham Cię bardziej niż siebie, a siebie tylko ze względu na Ciebie i wszystkich, którzy Cię miłują, niech kocham ich w Tobie, tak każe prawo miłości z Ciebie promieniujące.” Tomasz a Kempis

„Pierwsi chrześcijanie, często pochodzący spośród Żydów, stawali przed wyborem: wierność przepisom Starego Testamentu lub odejście od nich. W istocie chodziło jednak o przepisy rytualne. To ich różnorodność i szczegółowość bywała mylona z istotą, jaką niósł Dekalog. Ewangeliczne orędzie, przyniesione przez Pana Jezusa, niosło nowość, ale było także potwierdzeniem Dekalogu. Swą aktualność zachowuje pouczenie starotestamentowego mędrca, że Pan Bóg „nikomu nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć”.” ks. Zbigniew Niemirski

„Jeśli zaniedbuje się prawo miłości, uznaje się prawo silniejszego nad słabszym.” papież Franciszek

„O Panie, spraw, aby tkwił we mnie korzeń miłości, bo z tego korzenia może wyrosnąć tylko dobro.” św. Augustyn

…
Jeszcze nie rozumiecie?

Jeszcze nie rozumiecie?

Mk 8,21: I rzekł im: «Jeszcze nie rozumiecie?»

Mk 8,14-21

Brak refleksji u uczniów, ich poddawanie się niepokojom i koncentracja na troskach o brak zapasów irytuje Jezusa. Przestrzega ich przed powierzchownym odczytywaniem rzeczywistości jak faryzeusze, polegający na zabezpieczeniach materialnych oraz manierą Heroda, który próbuje kontrolować otoczenie nieustannie zbierając o nim wywiad. Podprowadza pytaniami apostołów do dedukcji, skłaniając ku duchowemu odczytywaniu rzeczywistości. Popycha ku wyciąganiu wniosków…

„Trzeba sobie uświadomić, że Bóg jest obecny w nas, w najgłębszym wnętrzu, i iść z Nim wszędzie. Wtedy nigdy nie będziemy banalni, nawet wtedy, gdy będziemy wykonywać najzwyklejsze prace.” św Elżbieta od Trójcy Świętej

„Dwoma skrzydłami człowiek wzbija się nad ziemię, a tymi skrzydłami są czystość i prostota. Prostota jest cechą woli, czystość – uczucia. Prostota zmierza ku Bogu, czystość chłonie Go i poznaje. Nic ci nie przeszkodzi w słusznym dziele, jeśli będziesz wolny od nieopanowanych uczuć. Szukaj, dąż tylko do tego, co się Bogu podoba i co służy bliźnim, a będziesz się cieszył wewnętrzną wolnością. Gdyby serce twoje było proste, każde stworzenie byłoby ci zwierciadłem życia i księgą Bożej mądrości. Nie ma istoty tak małej, tak nikczemnej, aby nie odbijała w sobie dobroci Boga.”Tomasz a Kempis

…
Całe zło z wnętrza pochodzi

Całe zło z wnętrza pochodzi

Mk 7,23: „Całe zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym.”

Mk 7,14-23

„Gdybyś był do głębi dobry i czysty, wówczas wiedziałbyś i pojmował wszystko bez przeszkód. Serce czyste przenika niebo i piekło. Jaki kto jest wewnątrz, tak widzi świat zewnętrzny. Jeżeli istnieje na świecie radość, to może być ona udziałem jedynie człowieka o czystym sercu.” Tomasz a Kempis

„Czystość serca odpowiada stopniowi miłości i łaski Bożej; tak zatem, kiedy nasz Pan nazywa błogosławionymi czystego serca (Mt 5,8); to mówi o tych, którzy są napełnieni miłością, bo błogosławieństwo jest nam dane wedle stopnia naszej miłości. Kto prawdziwie kocha Boga, ten nie wstydzi się przed światem tego, co dla Niego czyni i nie ukrywa tego zmieszany, nawet gdyby wszyscy go potępiali. Kto prawdziwie kocha Boga, ten uważa za zysk i nagrodę utratę wszystkich rzeczy stworzonych, a nawet utratę samego siebie z miłości do Boga… Kto pracuje dla Boga z czystą miłością, nie tylko nie przejmuje się, że go widzą ludzie, ale też i nie działa po to, by Bóg go zobaczył… Wielka to rzecz – ćwiczenie się w świętej miłości, bo dusza, która doszła do doskonałości i skonsumowania miłości, niechybnie dostrzega oblicze Boga, w tym życiu lub tamtym. Człowiek czystego serca korzysta także z wywyższenia i poniżenia, aby stawać się coraz czystszym, podczas gdy w nieczystym sercu to wydaje wciąż owoce nieczystości. Z każdej rzeczy serce czerpie wyśmienitą, czystą i duchową znajomość Boga, pełną radości i miłości.” św. Jan od Krzyża

…
spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom

spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom

Mk 6,22: „Gdy córka tej Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczyny: «Proś mnie, o co chcesz, a dam ci».”

Mk 6,14-29

„Nie chodzi o zwykły taniec. Jak wielką musiał rozpalić żądzę, skoro Herod obiecał dziewczynce (κορασιω) połowę królestwa (Mk 6, 23). Gorszy nas pijany król, oburza wyrachowana matka. A Bóg cierpi historią małego dziecka w nas, które w swym życiu na różne sposoby było nadużywane.” Aleksander Bańka

„Grzesznicy, grzęznący w swoich namiętnościach, są dla szatana łatwym łupem; oto dlaczego szatan sprawuje spokojnie swoje władztwo nad niezmierną ilością dusz nie dręcząc ich zupełnie.” bł M. Eugeniusz od Dzieciątka Jezus

„Szukaj rady zawczasu, za późno będzie na leki, kiedy zwlekając dłużej osłabniesz w chorobie. Najpierw przychodzi do głowy tylko zwykła myśl, od niej rozpala się wyobraźnia, a potem już człowiek zaczyna lubować się obrazami, jeden niedobry poryw i – przyzwolenie. Tak pomalutku wkracza w nas przebiegły wróg, jeżeli nie wyparliśmy go na początku.” Tomasz a Kempis

„Łatwiej oprzeć się złu w jego początkach niż zwalczyć je, gdy sił nabrało. Podobnie łatwiej trzymać kamień w garści, niż chwycić go spadającego z góry z wielkim impetem.” św. Grzegorz z Nazjanzu

„Jeżeli udaje ci się zwyciężyć pokusę, to ona znika jak brud z pranej odzieży.” św o. Pio

…
lubicie pierwsze miejsce w synagogach

lubicie pierwsze miejsce w synagogach

Łk 11,43: „Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.”

Łk 11,42-46

Głośne „biada” Jezusa to nie tylko wyraz potępienia, zgorszenia postawą pchania się na eksponowane, zaszczytne stołki przez faryzeuszy i łowienia u ludzi oznak atencji. To także okrzyk ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem, jaki daje ojciec dziecku, które zamierza wejść na ruchliwą ulicę… Święty Jan od Krzyża podkreśla, że na drodze duchowej: „uniżać znaczy podnosić się, a podnosić się znaczy uniżać się”. Dlatego mistrzowie życia duchowego uznają dążenia do zyskania podziwu w oczach ludzi za demoniczny narcyzm i piętnują jako pułapkę.

„Szukasz chwały u ludzi, a nie nagrody u Boga. Jesteś obłudnikiem.” św. Jan Chryzostom

„Aby zachować łaskę Bożą, bezpieczniej jest unikać ludzkiego blasku, nie szukać tego, co bywa przez ludzi podziwiane, ale pilnie iść za tym, co może przynieść poprawę charakteru i większą gorliwość! Jak bardzo zaszkodziło wielu ludziom to, że za wiele wiedziano o ich cnotach, za wcześnie je wychwalono! Jak bardzo innym pomogło to, że chronili łaskę w milczeniu w tym kruchym życiu, które całe jest pokusą i bojowaniem! (Hi 7,1).” Tomasz a Kempis

„Pokora ma cztery stopnie. Pierwszy: gardzić światem. Drugi: nikim nie gardzić. Trzeci: gardzić sobą. Czwarty: nie dbać o to, że inni nami gardzą.” św. Bonawentura

…