Łk 13,14: „Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: Jest sześć dni, w których należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!”
Łk 13,10-17
„Jezus prostuje plecy kobiety w szabat, tym samym pokazuje nam jak chciałby, abyśmy rozumieli Nabożeństwo. Nie celebrujemy go wtedy w Jego imieniu, jeśli obarczamy ludzi brzemieniem, jeśli wpajamy im poczucie winy i wyzywamy jako grzeszników zmuszając by pochylili głowy i uniżyli się przed Bogiem. Te nabożeństwa są zgodne z nauczaniem Jezusa, podczas którego ludzie się prostują, odkrywają swoją nienaruszoną Boską godność. Ciągłe krążenie wokół grzechu sprzeciwia się duchowi Jezusa. Radosną nowiną jest to, że przez Chrystusa i w Nim jest w nas przestrzeń, do której grzech nie ma dostępu. On przez śmierć i Zmartwychwstanie obdarował nas boską godnością i pozwala stać wyprostowanym.” Anselm Grun OSB
„Szczęśliwy jest człowiek, który spełnia czyny miłosierdzia, a wśród wszystkich czynów miłosierdzia najwięcej pociechy daje służenie ubogim chorym.” św. Wincenty a Paulo